Biologiczna ochrona truskawek

Biologiczna ochrona truskawek

Rosnące wymagania konsumenckie wymuszają na producentach ograniczanie lub całkowitą eliminację pozostałości środków chemicznych w owocach. Zarówno w uprawach szklarniowych, jak i polowych możliwe jest wprowadzanie ochrony biologicznej.

Zadbać o kwiaty

Jednym z największych problemów w uprawie truskawek są wciornastki, które uszkadzają kwiaty, powodując deformacje owoców i brązowienie szczytowych nasion (orzeszków). Postęp naturalny i wzrost odporności szkodników zmniejsza wydajność odmiany i skuteczność stosowanych środków chemicznych.

Naturalne rozwiązania

Holenderscy naukowcy wykonali doświadczenie na odmianach powtarzających truskawek, gdzie stosowana była ochrona biologiczna przeciw wciornastkom. Eksperyment był przeprowadzony w klatkach o wymiarze 100x70x60cm, gdzie do umieszczonych roślin były wprowadzane zarówno wciornastki, jak i naturalni ich wrogowie, a następnie przez określony czas był monitorowany stopień uszkodzeń roślin. Amblydromalus limonicus okazał się najskuteczniejszym organizmem pożytecznym, który dobrze sprawdził się w kilku różnych systemach uprawy truskawki. Oprócz A. limonicus sprawdzana była skuteczność Amblydromalus swirskii, który wymaga cieplejszych warunków i może być zastosowany tylko latem, oraz Neoseilulus cucumeris, którego populacja musi być liczniejsza, by zapewnić ochronę na zbliżonym poziomie. Najlepsze rezultaty uzyskano stosując kombinację N. cucumeris ( 1 saszetka 200 os/m²) i A. limonicus (2 saszetki x 40 os/m²).

Po pierwsze monitoring

Kluczem do efektywnej integrowanej ochrony jest monitoring upraw. Wczesne wykrycie szkodnika pozwala na wprowadzenie naturalnych wrogów, zanim dojdzie do rozwinięcia się populacji. Z uwagi na to, że wciornastki mogą powodować uszkodzenia w niewielkiej liczbie osobników, nieodzowna jest ochrona biologiczna, by w przypadku wzrostu populacji szkodnika organizmy pożyteczne były w stanie odeprzeć jego atak.

Środki chemiczne wciąż potrzebne

Truskawki wymagają ochrony chemicznej przeciwko wielu chorobom i szkodnikom. W całościowej integrowanej ochronie drapieżne roztocza wprowadzone w celu kontroli wciornastka są kombinowane z inną kontrolą biologiczną, ale również ze środkami ochrony roślin. Organizacja całorocznej ochrony uwzględniającej jak najlepsze wykorzystanie każdej z metod wymaga jeszcze dopracowania i optymalizacji.

Kategorie: Aktualności, Ochrona

O autorze

Karol Milaniuk

Karol Milaniuk

Absolwent ogrodnictwa na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie oraz w SGGW w Warszawie. Zainteresowania: hodowla twórcza roślin, biologia kwitnienia, najnowsze technologie w ogrodnictwie, w szczególności uprawy wertykalne, ale także media społecznościowe i marketing.

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.
Pola wymagane są oznaczone *

Skontaktuj się z autorem

Proszę czekać ...