Typy tuneli pojedynczych

Typy tuneli pojedynczych

Tunele foliowe są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych obiektów ochraniających warzywa przed niesprzyjającymi warunkami pogodowymi. Jakie modele tuneli pojedynczych wyróżniamy?

Popularyzacja tuneli foliowych związana jest m.in. z niskim kosztem i łatwością wykonania. Niestety, najprostsze tunele foliowe, wykonane z drewna bądź ze stalowych nieocynkowanych rurek, mają duże problemy z prawidłową wentylacją.

W Polsce produkcja tuneli foliowych zlokalizowana jest m.in. w miejscowościach: Skierniewice, Łęczyca, Sandomierz, Radom oraz w okolicach Krakowa. To właśnie od nazw miejsca ich produkcji stworzone zostały nazwy niektórych typów tuneli pojedynczych. Skierniewicki. Zbudowany najczęściej z drewna świerkowego i sosnowego. Dach jest dwuspadowy i symetryczny o kącie nachylenia od 30–45º. Wymiary tunelu mieszczą się
w zakresie: 7–10 m (szerokość), 30–33 m (długość) i 2,5–3 m (wysokość). Wysokość ściany bocznej nie przekracza 2 m. Tunele tego typu wyposażone są w drzwi wejściowe i uchylne wietrzniki dachowe. Najczęściej spotyka się je w centralnej Polsce.

Sandomierski. Do jego konstrukcji najczęściej używa się drewna z drzew iglastych. Szerokość tunelu wynosi 7 m, długość 30–33 m i wysokość 2–2,2 m. W trakcie budowy konstrukcji fragmenty, które docelowo będą w podłożu, są impregnowane środkiem wodoodpornym celem przedłużenia ich żywotności. Te tunele przeznaczone są głównie do uprawy pomidora i chryzantem. Oczywiście najwięcej tego typu tuneli zlokalizowanych jest w okolicach Sandomierza.

Radomski. Wyróżnia się jego dwa rodzaje: węższy (8 x 30 m) i szerszy (10,5 x 30). Wysokość ścian bocznych w szczycie waha się w granicach 2,2–2,4 m. Najczęściej uprawianym warzywem w tym tunelu jest papryka, którą prowadzi się do przymrozków jesiennych. Tunele radomskie wykorzystywane są najczęściej w gminach Klwów koło Radomia oraz Przytyk i Potworów.

Igołomski wysoki. Jego wymiary wynoszą: 5,4–5,5 m (szerokość), 1,8–2,0 m (wysokość), 30–33 m (długość). Porównując z powyższymi rodzajami, do przykrycia tego modelu wymagana jest dość wąska folia (8 m szerokości). Można w nim uprawiać m.in.: kalarepę, kapustę głowiastą i pekińską, sałatę i rzodkiewkę. Najwięcej tuneli tego typu można zobaczyć w okolicach Krakowa.

Farmer. Są to bardzo duże (6–20 m szerokości i 2,1–6 m wysokości) i lekkie tunele. Ich konstrukcja wykonana jest ze stali ocynkowanej, łączonej przez skręcanie. Wietrzenie ich polega na podnoszeniu połaci dachowych i rolowaniu folii na ścianach bocznych. Tunel pokrywany jest najczęściej dwiema warstwami folii, co stanowi lepszą ochronę upraw przed mrozami. Położoną na konstrukcji folię zostawia się przez całą zimę celem jak najwcześniejszego rozpoczęcia uprawy.

Renex. Mają szerokość 6, 7, 8, 9 oraz 9,6 m. Pałąki wykonane są ze stalowych profili rurowych o średnicy 60,3 mm. Grubość rury zależna jest od wielkości konstrukcji, rozstaw pałąków wynosi 1,5 m. Konstrukcja mocowana jest przy pomocy kotwy fundamentowej lub podstawy wzdłużnej. Do jego przykrycia stosuje się szeroką folię (14 m), która może być montowana pojedynczo i podwójnie. W tunelu można uprawiać praktycznie wszystkie warzywa.

Gotyk. Nazwa tego tunelu pochodzi od półokrągłego kształtu jego sklepienia – kopuła gotycka. Tunele te opracowane zostały przez zachodnioeuropejskie firmy. Mogą mieć szerokość 8–10 m, a wysokość do nawet 3,9 m. Tunele tego typu można łączyć ze sobą.

Typowe tunele pojedyncze. Skonstruowane ze stalowej ramy o szerokości 6–9 metrów, długości 30–50 m i wysokości ok. 3 m. Konstrukcja największego polskiego modelu jest dodatkowo wzmocniona w początkowym i końcowym pałąku poprzez umieszczenie kratownic.

 

 

 

 

 

 

Kategorie: Technika

O autorze

Maria Pajchrowska

Maria Pajchrowska

Absolwentka Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu na kierunku Ogrodnictwo. Zainteresowania: naturalne sposoby walki ze szkodnikami, nowe trendy w odmianach warzyw.

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.
Pola wymagane są oznaczone *

Skontaktuj się z autorem

Proszę czekać ...