Rosnące potrzeby żywnościowe świata sprawiają, że tradycyjne metody gospodarowania odchodzą do lamusa. Nowoczesne rolnictwo musi stawiać na wiedzę i coraz nowsze technologie, aby sprostać wymogom rynku. Nieodzownym elementem rolnictwa precyzyjnego jest mapowanie cyfrowe.
Rolnictwo precyzyjne, to rolnictwo, w którym do wspomagania wydajności produkcji wykorzystuje się różnorakie systemy komputerowe. Badanie gleby, w miarę możliwości w regularnych odstępach czasu jest wymogiem dobrej praktyki rolniczej. Samo badanie fizykochemiczne okazuje się być już dzisiaj niewystarczające.
Cyfrowe mapowanie gleby oznacza tworzenie komputerowych map typów i właściwości gleb. Wiąże się ono z generowaniem bazy danych dotyczącej przestrzennej informacji o glebie. Bazę taką, tworzy się w oparciu o badania polowe i laboratoryjne gleby, w połączeniu z czynnikami środowiskowymi poprzez ich relacje ilościowe. Mapy glebowe służą przede wszystkim do oceny stopnia zróżnicowania środowiska glebowego, w przeciwieństwie do starszych metod badawczych pozwalają na uwzględnienie zmienności z jaką mamy do czynienia w obrębie jej struktury.
Obecnie do mapowania gleb często wykorzystywana jest dostępna również w Polsce technologia ARP®, która opiera się na pomiarach oporu elektrycznego gleby. Oporność gleby na przepływ prądu (rezystywność) jest wielkością zmienną zależną od wielu czynników glebowych. Wpływ na wartość rezystywności ma struktura gleby, jej uziarnienie, porowatość, rodzaj skały macierzystej, głębokość warstwy, a także zawartość wody i składników pokarmowych. Widzimy zatem, że technika ta pozwala na uzyskanie szeregu bardzo istotnych danych. Po dokonaniu analizy rozkład rezystywności na danym obszarze jest przekształcany za pomocą specjalistycznego oprogramowania w cyfrową mapę glebową uwzględniającą dane płynące ze środowiska i laboratorium oraz obrazującą zmienność i aktualną zasobność gleby. Dzięki takim danym, rolnik może precyzyjnie zaplanować uprawy na danym obszarze. Dysponując szczegółową wiedzą na temat gleby, może z doskonałą precyzją dobrać dawki nawozów, co przełoży się na oszczędności w wydatkach. Mapa glebowa, stanowi również nieodzowny element szerszego, tzw. modelu geo-przestrzennego, który pozwala w jak najdokładniejszy sposób ocenić nie tylko potrzeby nawozowe, ale również dostosować gatunki i odmiany roślin do danej gleby, celem maksymalizacji plonów.
Opracowanie mapy glebowej jest pierwszym elementem procesu tworzenia modelu geo-przestrzennego. Kolejne stanowią: technologia precyzyjnego siewu, obrazowanie lotnicze i satelitarne, zbiór uzyskanego plonu za pomocą kombajnu wyposażonego w technologię pozwalającą na pomiar plonu w czasie rzeczywistym. Modele geo-przestrzenne wykonywane są najczęściej w jednostkach badawczych i dostarczają cennych informacji m.in. przy tworzeniu nowych odmian, mogą z powodzeniem służyć także rolnikom inwestującym w nowe technologie.
O autorze
Agnieszka Kidawska
