Pomimo dostępu do szerokiej gamy różnych typów opryskiwaczy sadowniczych ponad 30% polskich sadowników nabywa opryskiwacz wyposażony w pojedynczy wentylator osiowy i pozbawiony wszelkich kierownic strumienia powietrza. Warto podkreślić, że wśród sadowników rośnie zainteresowanie zaawansowanymi maszynami, tj. opryskiwacz dwuwentylatorowy oraz opryskiwacz z tzw. odwróconym ciągiem.
W gospodarstwach o powierzchni 5-6 ha wykorzystanie kilku typów opryskiwaczy nie ma ekonomicznego uzasadnienia. Należy wówczas dobrać jedną maszynę, która zrealizuje oczekiwania sadownika. Ze względu na różnorodność cech morfologicznych polskich sadów nie można określić wymagań dla jednej uniwersalnej maszyny. Maszyna przeznaczona do sadu karłowatego i półkarłowego posiada inne cechy użytkowe w odróżnieniu do maszyny do ochrony wysoko formowanych drzew. Osiągnięcie właściwej penetracji korony przez krople cieczy możliwe jest w momencie „wypchnięcia” powietrza znajdującego się w rzędach drzew powietrzem wytworzonym przez wentylator. Wskazuje to, że wydajność wentylatora jest porównywalna do wielkości roślin, ich rozstawy, a także prędkości roboczej.
Wszechstronną maszyną wydaje się opryskiwacz wyposażony w wentylator osiowy o dużej wydajności oraz pozbawiony kierownic powietrza, ponieważ można wykorzystywać go w każdym sadzie. Podczas 60 Jubileuszowej Ogólnopolskiej Konferencji Ochrony Roślin Sadowniczych Ryszard Hołownicki, Grzegorz Doruchowski, Artur Godyń i Waldemar Świechowski z Instytutu Ogrodnictwa przestrzegali sadowników przed użytkowaniem tego typu opryskiwacza, ponieważ dopuszczalnym miejscem zastosowania jest sad czereśniowy z wysokimi i szerokimi koronami bądź stary sad jabłoniowy. W trakcie wykonywania zabiegu następuje wysoka utrata cieczy użytkowej skierowanej ponad oraz pod korony drzew. Wynika to z nadmiernej wydajności oraz nieprecyzyjnie skierowanych strumieni powietrza. Opryskiwacz wyposażony w wentylator osiowy z deflektorem posiada mniejszą wydolność powietrza oraz wykazuje mniejsze straty cieczy użytkowej. Do tej grupy maszyn zalicza się wszechstronny opryskiwacz z wentylatorem o tzw. odwróconym ciągu. Zastosowanie wentylatora o tzw. odwróconym ciągu zmniejsza stratę środków ochrony roślin o 20% w porównaniu do wentylatora konwencjonalnego.
W opryskiwaczu z wentylatorem promieniowym powietrze jest rozprowadzane za pomocą 4-6 par elastycznych przewodów zakończonych gardzielami wylotowymi, a w ich sąsiedztwie zainstalowane są rozpylacze. Precyzyjne dostosowanie strumienia powietrza do kształtu i wielkości drzew umożliwia niezależne kierowanie gardzielami wylotowymi. Wyższe ciśnienie sprężania powoduje równomierne rozprowadzenie powietrza w wentylatorach. Wadami tej maszyny jest wysoka energochłonność oraz szybkie rozproszenie powietrza w otoczeniu. Opryskiwacz z wentylatorem promieniowym jest wystarczająco wydajny do zastosowania w gęsto sadzonych drzewach karłowatych.
Do ochrony przestrzennie rozbudowanych drzew poleca się wentylatory dwuwirnikowe. Dwa przeciwbieżne wirniki umieszczone na osi multiplikatora odpowiedzialne są za wytworzenie strumienia tylko po jednej stronie opryskiwacza. Zastosowanie takiej konstrukcji zwiększa wydajność oraz symetrię strumienia powietrza w wentylatorze. Ochrona drzew wysokich (4-5 m) możliwa jest dzięki zastosowaniu opryskiwacza dwuwentylatorowego. Zaletą opryskiwaczy dwuwentylatorowych jest większa proporcjonalność w rozprowadzeniu cieczy użytkowej, mniejsze straty, a także możliwość wykonania zabiegów podczas wietrznej pogody. Wentylatory znajdujące się w maszynie pracują z mniejszą wydajnością, co korzystnie wpływa na ilość przedmuchiwanej cieczy przez koronę drzewa w fazie pełnego ulistnienia. Ilość wykorzystanej cieczy jest dwukrotnie niższa (40%) niż w przypadku zastosowania wentylatora konwencjonalnego (75%).