Zakładanie winnicy – etap pierwszy

od Karol Milaniuk , 28 lipca, 2017

Zakładanie winnicy powinno być poprzedzone poznaniem wymagań uprawowych i klimatycznych winorośli, jak również dostosowaniem technologii prowadzenia do panującego na danym terenie klimatu.

Stanowisko

Winorośl wymaga stanowiska ciepłego, słonecznego i wolnego od zastoisk mrozowych. Winnice najlepiej lokalizować w rejonach Polski o długim okresie wegetacji, jak zachodnia część Kotliny Sandomierskiej oraz dolina Odry. Wskazane jest wybieranie południowych lub południowo-zachodnich zboczy, by zmaksymalizować ekspozycję roślin na światło słoneczne.  

Przygotowanie gleby

Właściwe przygotowanie gleby ma zasadnicze znaczenie zarówno dla rozwoju korzeni, jak i samych krzewów. Wskazany jest wysiew wiosną, w roku poprzedzającym sadzenie, nawozów zielonych, np. łubinu. Jesienią należy zastosować obornik w dawce do 40 t/ha i głęboko go przyorać. Konieczne jest wapnowanie gleby. Winorośl wymaga odczynu pH w 7,2, więc zalecane dawki wahają się 3–7 ton kredy. Orientacyjne dawki nawozów, jakie powinno się wprowadzić przed sadzeniem, to ok. 400 kg/ha superfosfatu potrójnego, 300 kg/ha soli potasowej i 250 kg/ha siarczanu magnezu. Warto jednak wykonać analizę gleby, by dokładnie dostosować wapnowanie i nawożenie mineralne.

Sadzenie

Przed przystąpieniem do sadzenia wyznacza się rzędy, najczęściej przy pomocy sznurka i palików. Szerokość między nimi powinna wynosić 2–2,5 m, a w rzędzie – 1–1,5m. Powinny one przebiegać w kierunku z południa na północ. Na zboczach wzgórz najlepiej by biegły w poprzek skłonu, co pozwoli zmniejszyć wymywanie gleby i składników mineralnych. Na wyższych zboczach krzewy sadzi się „w piątkę”. Formując sadzonkę, przycina się dolne korzenie, a w nadziemnej części sadzonki usuwa się najsłabsze pędy i zostawia 1–2, przycinając na dwa lub trzy oczka. Tak przygotowane sadzonki umieszcza się w wodzie na 1–2 dni. Sadzenie najlepiej rozpocząć, kiedy temperatura gleby osiągnie 10°C. Dołek powinien mieć wielkość 50 x 40 cm i głębokości 50 cm. Sadzonkę ustawia się na środku i przysypuje ziemią, tak by nad powierzchnię wystawały 2–3 oczka. 

Pielęgnowanie młodych krzewów

Po ok. dwóch tygodniach od wysadzenia należy przeprowadzić kontrolę sadzonek i w razie potrzeby uzupełnić braki. Rośliny wymagają zapewnienia im optymalnych warunków do wzrostu, więc konieczne jest regularne odchwaszczanie, spulchnianie gleby, nawożenie azotowe i podlewanie. W połowie lata należy przeprowadzić zabieg usuwania korzeni powierzchniowych poprzez odgarnięcie 15–20 cm warstwy gleby i ucięcie sekatorem korzeni. W pierwszym roku należy dążyć do wytworzenia 1–2 dwóch silnych pędów, słabe trzeba usuwać. W wilgotne lata konieczne może być wykonanie zabiegu ochrony przeciw mączniakowi rzekomemu. Na zimę pędy układa się w rzędach i przysypuje kopczykami wielkości 20–30 cm.

Zakładanie podpór

Przez pierwsze 2–3 lata zamiast podpór używa się małych palików, do których przywiązuje się pędy. Stałe podpory zakłada się jesienią drugiego roku lub wiosną trzeciego. Najbardziej powszechnym rozwiązaniem jest zastosowanie szpaleru z betonowych lub drewnianych słupków i drutu ocynkowanego na czterech poziomach. Mniejsze słupki między słupami narożnikowymi powinny być rozmieszczone co 5–6 m. Oprócz tego konieczne jest zastosowanie 1–3 palików do prowadzenia każdego krzewu, w zależności od jego wielkości. Szpalery stanowią spory wydatek i są trudne w wykonaniu, jednak pozytywnie wpływają na naświetlenie i przewiew między krzewami, a także nie utrudniają uprawy gleby.