Nagminnymi schorzeniami papryki są: wertycylioza, zgnilizna podstawy pędów papryki, antraknoza korzeni, szara pleśń, zgnilizna twardzikowa oraz mozaika ogórka.
Produkcja papryki pod osłonami odbywa się przez wiele lat na jednym stanowisku, bez zmianowania i odkażania gleby, co powoduje nagromadzenie się w glebie chorób infekcyjnych. Zachowanie pełnej zdrowotności papryki uprawianej pod osłonami jest utrudnione ze względu na okazałą listę potencjalnych chorób, niewielką ilość zarejestrowanych fungicydów, a także brak odmian papryki słodkiej odpornej na patogeny grzybowe i bakteryjne.
Jak rozpoznać chorobę?
Rolnicy od dawna zauważyli, że w trakcie uprawy papryki pod osłonami największych problemów przysparza wertycylioza. Objawem wystąpienia tej choroby jest więdnięcie rośliny. Obecność grzyba Vertcillium dahliae powoduje trwałe zakażenie gleby na znaczną głębokość, a jego eliminacja należy do trudnych. Silne zakażenie gleby może powodować 50% porażenia roślin.
Coraz częściej spotykaną chorobą infekcyjną w uprawie papryki pod osłonami jest zgnilizna podstawy pędów papryki (fytoftoroza). Za tę chorobę odpowiada grzyb Phytophthora capsici, porażając wszystkich części rośliny, co w konsekwencji prowadzi do zamierania rośliny. Resztki roślinne są miejscem zimowania patogenu, w którym zachowuje zdolność kiełkowania. Do rozwoju choroby dochodzi w warunkach dużej wilgotności podłoża i powietrza, a także wysokiej temperatury oscylującej w granicach 24–29o C.
Najpopularniejszymi chorobami grzybowymi zagrażającymi uprawie w nieogrzewanych tunelach foliowych są szara pleśń i zgnilizna twardzikowa. Wysoka wilgotność powietrza i duże wahania temperatury w tunelach foliowych prowadzą do rozwoju choroby.
Z wirusowych chorób występujących na owocach papryki najczęściej mamy do czynienia z mozaiką ogórkową. Jej objaw to pojawienie się żółtozielonych, brunatnych plam. Kolejną chorobą zagrażającą produkcji papryki pod osłonami jest antraknoza korzeni. Choroba nie wykazuje objawów na nadziemnych częściach rośliny, a o skali zniszczenia systemu korzeniowego ogrodnik dowiaduje się dopiero podczas likwidacji uprawy.
Jak zapobiegać?
Ogrodnicy, w celu zmniejszenia wystąpienia chorób, po zakończonym sezonie powinni dokonać odkażenia gleby. Na rozsadzie należy zastosować przed wysadzeniem środki biologiczne. Wystąpienie chorób powoduje obniżenie plonu oraz pogarsza jakość handlową produktu.
O autorze
Anna Sobczak
