W ostatnich latach odnotowano wzrost powierzchni upraw brokułów przez polskich producentów. Zmiana ta jest efektem rosnącego zainteresowania tym gatunkiem wśród konsumentów. Warzywo w polskich warunkach uprawianie jest na zabiór wczesny lub jesienny.
Uprawa brokułu rozpoczyna się produkcją rozsady na rozsadniku lub pod osłonami. Wysiewa się 300–400 szt. nasion na 1 m2. Sadzonki z rozsadnika przy rozwinięciu 4–6 liści, czyli po 5–8 tygodniach, są gotowe do posadzenia. Podczas produkcji rozsady należy pamiętać o umiarkowanym podlewaniu, ze względu na możliwość rozwinięcia się chorób grzybowych spowodowanych nadmiernym uwilgotnieniem podłoża. Brokuł uprawiany na zbiór jesienny wysiewany jest na przełomie maja i czerwca, natomiast do gruntu wysadzany jest w lipcu. Rozstawa rzędów powinna wynosić 60–67,5 cm, natomiast odległość w rzędzie pomiędzy roślinami 35–40 cm.
Nawożenie
Nawożenie doglebowe należy stosować na podstawie wyników analizy gleby. Najczęściej podawane liczby graniczne składników (mg/l) dla brokułu to: 6,2–7,0 pH; 105–120 N, 50–60 P, 160–190 K, 45–55 Mg, 1000–1500 Ca. Brokuły są wrażliwe na niedobór w glebie mikroelementów takich jak molibden czy bor. Biczykowatość, czyli redukcja blaszki i zahamowanie wiązania róż są skutkiem niedoboru molibdenu. Brak boru powoduje brązowienie pędów kwiatowych, występowaniem pustych przestrzeni lub całkowitą deformacją stożka wzrostu.
Bardzo ważną rolę odgrywa nawożenie pozakorzeniowe, ponieważ pozwala wykorzystać potencjał plonotwórczy roślin czy stymulować roślinę do reakcji, na których nam zależy. Odchwaszczanie oraz spulchnianie gleby to główne sposoby pielęgnacji roślin na plantacji. Warto również pamiętać o nawodnieniu podczas uprawy, gdyż przy niedoborze wody spowodowanym niekorzystnymi warunkami pogodowymi (brak opadów) może dojść do opóźnienia zbioru i obniżenia plonu.
Choroby w uprawie brokułów
Brokuł, podobnie jak inne rośliny kapustne, są narażone na choroby takie jak: mączniak rzekomy, czerń krzyżowych (alternarioza), zgnilizna twardzikowa, czarna zgnilizna kapusty, mokra zgnilizna kapusty, rdza biała krzyżowych, szara pleśń, kiła kapusty. Do najczęściej występujących na plantacjach szkodników należą: mszyca kapuściana, mszyca brzoskwiniowa, bielinek kapustnik, bielinek rzepnik, tantniś krzyżowiaczek, piętnówka kapustnica, błyszczka jarzynówka, pchełki, śmietka kapuściana oraz paciornica krzyżowianka.
Zbiór
Zbiór brokułu odbywa się 50–70 dni po sadzeniu, choć może się też opóźnić ze względu na termin siewu lub odmianę. Brokuł gotowy do zbioru ma zwarte i uformowane róże z nierozwiniętymi pąkami kwiatowymi. Róże wycina się wraz z fragmentem łodygi (ok. 15 cm) oraz kilkoma liśćmi. Zbiera się je zazwyczaj ręcznie na przyczepę i zwozi do gospodarstwa, gdzie są różyczkowane do plastikowych skrzynek. Przy uprawie jesiennej czynność tę powtarzamy z częstotliwością raz na tydzień. Natychmiast po zbiorze brokuły należy przekazać do sprzedaży lub do mrożenia.
O autorze
Anna Stanicka
